Verveling

Verveling.

In Muhabura Motel Kisoro, in Queen Elisabeth PVT ( Park View Toerist!) Lodge en in Rwenzori Holiday Base Camp hostel waren wij de enige (westerse) gasten. 

De accomodaties waren ingericht op zeker 20 of meer gasten. 

De hostels zijn hier gebouwd op de toekomst. Dat siert de Ugandesen, maar het voelt nu toch een beetje als 'too much, too early'. 

Ook het aantal mensen in de bediening is vele malen groter dan een efficiënt gerund hotel nodig zou hmoeten hebben. Er is een mannetje die je verwelkomt en de rugzakken naar de kamer draagt, er is een 'manager' waarbij je je moet inschrijven bij de receptie, er zijn twee of drie meisjes die het glaasje 'pineapple juice' komen brengen, er is een kok, er is een jongen voor de techniek zodat de douche warm water geeft en er is nog een manusje van alles die alles doet wat je vraagt. Iedereen lacht altijd even vriendelijk en staat volledig voor je klaar. Ze zijn alom aanwezig en vragen steeds 'how are you?'

Waar het eigenlijk op neer komt; ze vervelen zich dood. Er is niets te doen in hun ogen en als er maar een paar gasten in huis zijn staat er te veel 'aanbod' klaar voor te weinig 'vraag'. 

Ze maken dus graag een praatje. Willen allemaal op de foto. Als we terugkomen van onze dagactiviteit en we vertellen er over nemen ze alle tijd om onze verhalen aan te horen en de foto's te bekijken.  Ze blijken zelf nog nooit iets te hebben gezien waarover we vertellen. In Kisoro, toch DE plaats om Gorilla's te spotten, had onze jongste bediende zelfs nog nooit een filmpje van een gorilla gezien. Toen we in Queen Elisabeth Lodge vertelde over de Gorge met de chimpansees bleek het kamermeisje haar hele bestaan nog niet in de Gorge te zijn geweest. Het is 5 kilometer verderop, nog geen uurtje lopen van het hostel! De bedienden genoten van de foto's van de safari. Zelf waren ze nog nooit binnen de grenzen van het nationaal park geweest. 

Maar ja, eigenlijk wel logisch. Want de toegangsprijzen liegen er niet om. Voor de toegang tot de Gorge met de chimpansees betaalden we 80,- euro p.p. en daar kwam dan de gids nog bij.

Voor de Gorilla trek permit hadden we vooraf in Nederland al 600,- euro p.p. betaald. En dat was echt niet veel, want in Rwanda vragen ze nog veel meer, werd ons van alle kanten verzekerd. In alle boekjes stond dat je dit ruim van te voren moest regelen omdat er anders geen mogelijkheid meer was om ter plekke een permit te krijgen. 

Van de jongste bediende uit Kisoro kreeg ik nog een sms berichtje; ' coz you are now my friends and family'. Hij wilde graag contact 'to discuss something'. (bleek later om een mobieltje te gaan die hij toch dringend nodig had!) Ach ja, als je de hele dag weinig tot niets te doen hebt ga je je 'vrienden en familie' dus maar appen.

Ook in Rwenzori park zijn we de enig gasten. We hebben kamer nr 10. De douche doet het! We wilden een huttentochtje maken in het park. Maar bij navraag bij de dame van het bureau die de gidsen regelt, en zonder gids in 'not possible' zei ze nadrukkelijk, bleek dat de toegang tot het park, de overnachting in de hut, het eten, de gids, de dragers (without? ....'not possible'), alles bij elkaar 200,- dollar per dag per persoon zou gaan kosten. Maar na even doorvragen bleek het opeens ook 200,- dollar per persoon voor de hele trip te kunnen zijn. En ze gaf nog een hint; 'it's negotiable....' 

Maar hoe we ook praten; wij bleven het veel te duur vinden. 'Yes but you will see special plants, vegetation, many kamelions and the blue monkey!'

Nee, zeiden we gedecideerd; en we besloten naar het dorpje in de bergen te rijden  dat vlak voor de main entrance ligt en daar maar weer eens te vragen. Misschien zou een locale gids ons wel verder en goedkoper kunnen helpen.

Bij Base Camp aangekomen bleek dit ijdele hoop. De vriendelijke 'manager' van Holiday Base Camp regelde direct een gesprek met 'a friend, he can help you out with your tracking plans'. 

Maar dit bleek een marionet van het officiële bureau. In pak, goed schoeisel en een net overhemd aan. 'The costs for a two day trip are 250,- dollar per person', zei hij zonder blikken of blozen. Hier schoten we dus ook niets mee op. Het bleef dus 'Nee'. Wij waren niet interessant voor hem. Westerse toeristen zijn toch stinkend rijk?! Dus we vragen de hoofdprijs!, zo redeneren ze. Maar wij bleven duidelijk; No, too much! 

'But....  ' sprak hij langzaam terwijl hij ook nog even twee telefoontje op zijn oude mobieltje afwerkte, 'but.... you can also take a short guided walk outside the park and also see kameleons and monkeys. That will take four hours. It can even be done today! Het was net 1 uur in de middag.

The costs are 25,- dollar per person.

Als willoze toerist ben je overgeleverd aan de mores van het land. En ook in dit geval leek het aanbod erg aantrekkelijk en vergeleken met alles wat we eerder hadden gehoord spot goedkoop.

Dus we zeiden gretig;'Yes, we would like that'! 

Binnen no time was er een gids voor ons geregeld. Waarschijnlijk ook weer zo'n mannetje die zich anders de hele dag had lopen vervelen, wachtend op die paar toeristen die zich wilden laten gidsen in de Rwenzori bergen.

Het bleek een aardige vent; Lazarus, heette hij.

Hij was gids en bij navraag hoeveel klanten hij per week had zei hij; 'about two times a week'. De rest van de week zat hij waarschijnlijk aan de kant van de weg te kijken wat er zo al langs kwam. De vrouwen doen het werk en het huishouden.

Mannen lijken zich vooral te vervelen.

We hebben een kort rondje van een kilometer of 8 gelopen met Lazarus door een stukje van de jungle en langs de bewerkte landjes waar ze bananen, koffie, aardappels en vele andere groenten verbouwen. Hij wist veel te vertellen van de medicinale werking van veel planten die we langs de route tegenkwamen. We zijn een kleine drie uur onderweg geweest. Geen aap gezien, laat staan een 'blue monkey', maar wel, eerlijk is eerlijk, een kameleon! Het was een heerlijk tochtje. 

Maar ik zou toch echt geen 50,- euro durven vragen als ik een paar willekeurige toeristen door het bos op de Veluwezoom zou mogen rondleiden. En natuurlijk verwachtte hij aan het einde wel een goeie fooi!

We vragen ons af; zouden de hoge prijzen voor de parken iets te maken hebben met het beperkte aantal toeristen in de hostels? 

Verveling wordt goed betaald. Door de westerse toerist iets te goed! 

We zijn er toch weer ingetrapt.