Head wobling.

Head wobling.

Als blanke grote man ben je een opvallende verschijning. Je bent twee koppen groter dan alle mensen om je heen, twee keer zo breed, twee keer zo 'diep' met je buik vooruit en 100 keer zo blank. De mensen in Rajasthan zijn slank, prachtig gebruind, hebben zelden een buikje en zijn prachtig gekleed. Ik heb het natuurlijk over de vrouwen in dit geval. Prachtige sarongs in vele kleuren waarbij een lange doek over het hoofd, schouders en heupen is gewikkeld. Altijd in de mooiste motieven en kleurencombinaties. Neem daarbij de pikzwarte haren, donkere ogen en witte glimlach en je bent als man verloren. Nergens zulke mooie vrouwen gezien als in Radjasthan. En als ze allemaal naar je kijken, zwaaien en verlegen je blik ontwijken streelt dat wel je ego. Je bescheidenheid wordt hier zo ie zo erg op de proef gesteld.

Veel jongens en mannen spreken je aan; 'Where you from?', 'Can we take picture?', 'Become friends on Facebook?' en ga zo maar door. 

Vandaag heb ik het paleis en het fort van Jodhpur bezocht. Indrukwekkend gebouw. De enorme toegangspoort heeft allerlei speerpunten die recht vooruit steken als versiering. Niet erg vriendelijk dacht ik. Later hoorde ik dat het was om de Olifanten die het fort zouden kunnen bestormen en de deuren kapot zouden kunnen beuken te verwonden en tegen te houden. Vele zalen met prachtige plafond en schitterende gallereien waar die dames met hun sari's zo prachtig in uit komen. Het was drukkend warm. Ik zie er als blanke man al niet uit tussen deze mooie en kleine mensen, maar als je shirt dan doorweekt is en je haar aan je hoofd plakt voel je je helemaal een lelijke eend. Twee uur in het fort rondgelopen. Genoten dus.

Als je een tuk-tuk nodig hebt verdringen de mannetjes zich om jou in hun karretje te krijgen. Ik heb op papier een briefje bij me waarop het adres van het hotel is geschreven. Elke tuk-tuk driver die ik gehad heb kijkt eerst met veel belangstelling naar het papiertje, knikt dan ja en nee tegelijk. Het zogenaamde head-wobling, en zegt dat Yes-yes! Ik veronderstel dan telkens dat hij weet waar hij mij moet afzetten. Als je dan bij een tuk-tuk driver instapt rijd hij alsof jij een koning bent. Iedereen moet aan de kant. Met grote gebaren geeft hij aan welke kant hij op wil en natuurlijk toetert hij bij elk voertuig dat hij passeert. In India betekent dit dus dat ze constant toeteren. Na een paar honderd meter blijkt echter dat de driver geen idee heeft waar hij naar toe moet. Hij kan niet lezen. Dus het head-wobling heb ik verkeerd geïnterpreteerd. Zijn 'Yes-yes' sloeg niet op het feit dat hij begreep waar mijn hotel te vinden was, maar sloeg op het voor hem belangrijke gegeven dat ik vooral in ZIJN tuk-tuk moest gaan zitten en dat het wel goed zou komen.

Bij de eerste de beste jongere die aan de kant van de weg staat stopt de driver. Hij vraagt nogmaals om mijn papiertje met de hotelgegevens en houd dit onder de neus van de jongens. Hij gaat er van uit dat deze wel kunnen lezen. Vaak is dat ook zo. Dus de jongens vertellen de driver waar hij moet zijn. Een enkele keer gaat het daarna goed, maar meestal is het nog wel samen zoeken naar het juiste hotel. Ook de hotelnamen kan hij namelijk niet lezen. Ik heb een kamer in het Rudraneel guesthouse. De driver bracht me naar het Radisson. Begint ook met een 'R' tenslotte. Trots rijd hij me voor de poort van het Radisson en start weer met head-wobling. Zijn hoofd gaat van links naar rechts en tegelijkertijd van onder naar boven waarbij de wenkbrauwen vragend omhoog en omlaag gaan. Hij kijkt me met een lach aan; een en al head-wobeling stelt hij de onuitgesproken vraag; 'is dit uw hotel meneer?' Als je dan 'No-No' zegt krijg je als antwoord hetzelfde ritueel van het head-wobling maar dan met een handgebaar dat iets weggooit. 

Nee dus, dit is niet het juiste adres. 

Goedgeluimd gaan we verder.

Na nog twee andere hotels en head-wobling rituelen kom ik eindelijk aan bij mijn guesthouse. Als ik heb betaald en de driver toch zeer bedank voor zijn uitstekende werk kijkt hij me aan, lacht, kijkt nog even naar de 100 rupies (1,30 euro) en geeft met een nog heftigere head-wobling aan dat het goed is. Althans dat neem ik dan maar aan.